Tarnowskie Góry dysponowały połączeniem kolejowym już od 1854 roku. Dawny budynek dworcowy nie wystarczał jednak dla potrzeb wzmagającego się z roku na rok ruchu pociągowego. Pod koniec XIX wieku każdego dnia odchodziło z Tarnowskich Gór 100 pociągów, na kolei zatrudnionych było 200 urzędników i 300 robotników. Po upaństwowieniu linii kolejowych przystąpiono do przebudowy dworca.

Wzniesiono wtedy obszerną halę dworcową (wedle planów Roberta Honscha, twórcy, m.in. kamienic na wrocławskim Rynku) i przebudowano całe jej otoczenie. Nowy obiekt oddany został do użytku 15 października 1888 roku. Całość prac modernizacyjnych kosztowała 145 tysięcy reichsmarek.

Powstał dwukondygnacyjny budynek w stylu neorenesansowym, z cegły, na kamiennym cokole. W rondach w drugiej kondygnacji fasady umieszczono herby Wrocławia, Tarnowskich Gór oraz Królestwa Prus (obecnie w jego miejscu jest herb Polski). Wejście zwieńczone jest attyką z półkolistymi okazało się kolejne powiększenie budynku dworcowego. W 1960 roku dokonano zupełnej przebudowy jego wnętrza na styl socrealistyczny.

źródło: wikipedia.org