Nawiązująca do odbywających się od końca XVIII wieku lipcowych Bergfestów Barbórka – jak zwykle – nie obędzie się bez Koncertu na 100 pyrlików granego na kolejowych glajzach, uroczystości w Parku Kunszt, gdzie narodził się górnośląski przemysł, skoku przez skórę, tańczenia „Tarnogórskiego Walczyka”, śpiewania „Tarnogórskiego Dzwoneczka” oraz wielu warsztatów, spotkań, koncertów i jarmarku rękodzieła.
Jarmark rękodzieła, Rynek, sob.-ndz. 12.00 – 20.00
Ewangelicki Kościół Zbawiciela, piątek, 16.00: Kultura Przemysłowa Ziemi Tarnogórskiej, wykład, wycieczka i przejazd wąskotorówką (płatne, na zapisy)
Ewangelicki Kościół Zbawiciela – piątek, 17.00: koncert zespołu Zelowskie dzwoneczki (cykl “Rozmowy o Biblii”)
Sztolnia Czarnego Pstrąga, piątek, godz. 19.00: wernisaż wystawy Jana Renki “Wieże szybowe śląskich kopalni okiem fotografa”
Zwiedzanie kościoła ewangelickiego: sobota- ndz. 14.00 – 18.00, sobota 10.00: oprowadzanie po śląsku (płatne, na zapisy)
Muzeum w Tarnowskich Górach, niedziela godz. 16.00: oprowadzanie kuratorskie po wystawie “Uwikłani. Losy mieszkańców powiatu tarnogórskiego w czasie II wojny światowej” z drem Krzysztofem Gwoździem, autorem wystawy
Barbórka w środku lata? A dlaczego nie?! Odbywające się w Tarnowskich Górach w połowie lipca święto, choć być może zaskakujące, nie jest niczym nowym, ale nawiązaniem do starej tradycji: odbywające się tutaj od końca XVIII wieku w tym terminie Bergfesty były pierwszymi w regionie świętami górników. Co ma wspólnego ze świętą Barbarą? Tylko i aż tyle, że blisko trzysta lat temu to właśnie w Srebrnym Mieście zawiązało się jedno z pierwszych (o ile nie pierwsze) bractw jej imienia, a jego statut zatwierdził sam papież. Nowinę papieskiej bulii także ogłoszono latem.
Tarnogórska Barbórka
Tarnogórskie kroniki donoszą, że za założenie bractwa odpowiedzialni są Jezuici, którzy przybyli do najprężniej się wówczas na Śląsku rozwijającego miasta gwarków w wieku. To oni zainspirować mieli powstanie bractwa św. Barbary już w 1721 roku przy tarnogórskiej parafii Piotra i Pawła. Nie w pierwszeństwie jednak tkwi wyjątkowość tutejszego bractwa, ale w doniosłości i zapoczątkowaniu czegoś, co dziś uważamy na oczywiste: członkowie bractwa założonego w mieście górniczym uznali, że patronka m.in. dobrej śmieci byłaby najlepszą opiekunką miasta i wszystkich jego górników.
Nie wiadomo, czy papież Benedykt XIV myślał tak samo, ale 26 później uznał istnienie bractwa zatwierdzając jego statut w specjalnej Bulli. Dokument dotarł do Krakowa (wschodnie rubieże Górnego Śląska do początków XIX wieku należały do diecezji krakowskiej) 21 marca 1747 roku. Miejscowi uznali, że ogłoszenie tej dobrej nowiny w zwykłą niedzielę nie przystoi, dlatego zdecydowali, że bullę odczytają w Święto Wniebowzięcia czyli 15 sierpnia. Nie wiemy, jak wyglądał owa uroczystość, do dziś zachowała się natomiast księga pamiątkowa bractwa w wydanym w tym samym roku modlitewnikiem.
Bergfest
Z początkiem roku 1784 na polecenie hrabiego Redena i Heinitza nakazano poszukiwań złóż rud srebronośnych w okolicach Tarnowskich Gór, którego górnictwo po wojnie 30-letniej zaczęło podupadać. Do epokowego w swoich skutkach odkrycia doszło 16 lipca 1784 roku w szybie Rudolphine na terenie Bobrownik Śląskich. Tego samego roku założono w tym miejscu kopalnię Fryderyk, w której cztery lat później sprowadzono pierwszą maszynę parową. 32-calowa maszyna zbudowana w technologii Newcomena sprowadzona z Walii, aby odwadniać podziemia, zmieniła bieg historii wywołując drugą rewolucję górniczą w Tarnowskich Górach, symbolicznie rozpoczynając także rewolucję przemysłową na europejskim kontynencie dając zaczątek industrializacji Górnego Śląska. Tarnogórzanie nie byli z pewnością świadomi epokowości odkrycia Redena i Heinitza, ale mimo to na pamiątkę tamtych wydarzeń usypali w sąsiedztwie kopalni pamiątkowy kopiec spotykając się przy nim co roku właśnie 16 lipca na Bergfeście czyli święcie górniczym. Działo się tak do początków XX wieku, kiedy tarnogórskie górnictwo zakończyło się wraz z zamknięciem kopalni Fryderyk.
Tak bywało wcześniej:
