Złote Lwy to główna nagroda Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych – najpierw w Gdańsku, a od 1987 r. w Gdyni. Dostają je twórcy najlepszego polskiego filmu.
Serdecznie gratulujemy!
Piotr Trojan (ur. 6 czerwca 1986 w Tarnowskich Górach) – polski aktor, scenarzysta i reżyser.
Wczesne lata
Urodził się i dorastał w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną im. Ignacego Paderewskiego I stopnia w klasie gitara klasyczna i fortepian. O aktorstwie myślał „od zawsze”. Jako uczeń Salezjańskiego Zespołu Szkół w Tarnowskich Górach związał się z teatrem „Za lustrem”, działającym przy Tarnogórskim Centrum Kultury[1]. Brał udział w konkursach przez wszystkie lata nauki w gimnazjum i liceum, a podczas wakacji jeździł na warsztaty teatralne. Po maturze zdawał egzaminy wstępne do szkół aktorskich w Krakowie i w Warszawie, ale się nie dostał[1]. W 2004 zdobył tytuł Talentu Roku Województwa Śląskiego – w konkursie organizowanym przez Pałac Młodzieży w Katowicach[1], a także Grand Prix Tyskich Spotkań Teatralnych, zakwalifikował się do udziału w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Malta i otrzymał nagrodę na FECIE (Festiwalu Ewentualnych Talentów Aktorskich we Wrocławiu)[1]. W 2009 ukończył PWSFTviT w Łodzi na wydziale aktorskim, a w 2010 otrzymał dyplom.
Kariera teatralna
Powrócił do rodzimego teatru „Za lustrem” Tarnogórskiego Centrum Kultury w realizacjach Ewy Wyskoczyl: w debiucie dramatopisarskim Michała Walczaka Piaskownica (2005) jako Piotr, sztuce Piotra Żebry Zarah (2007) w roli Serdeńka, przedstawieniu granym w śląskich autobusach Silesia Bus — Lepsi (2007) na bazie dramatu Jekateriny Narszi jako ostatni z romantyków, balladzie Goethego Król Olch (2010) i monodramie Portret Doriana Gray’a (2013) według prozy Oskara Wilde’a i powieści Trumana Capote Wysłuchane modlitwy w roli tytułowej[2][3].
W 2007 wystąpił na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w roli Konrada-Maski w Wyzwoleniu w reż. Waldemara Zawodzińskiego. W 2009 na XXVII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi został uhonorowany pierwszą nagrodą aktorską za rolę Basiniego w spektaklu Cztery w oparciu o powieść Roberta Musila Niepokoje wychowanka Törlessa w reż. Szymona Kaczmarka. Był Jezusem w przedstawieniu Ewangelia – Biblia (2009) w reż. Szymona Kaczmarka w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Współpracował jako choreograf i wykonawca z Tomaszem Bazanem w projekcie Wake Up In The Evening (2010) na scenie Teatru Maat Projekt w Lublinie.
W sztuce Thorntona Wildera Nasze miasto (2011) w reż. Szymona Kaczmarka w Teatrze IMKA grał jednego z mieszkańców Grover’s Corner. W 2012 otrzymał Złotą Maskę, nagrodę łódzkich dziennikarzy za debiut teatralny za rolę Ifigenii w Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa w reż. Tomasza Bazana w łódzkim Teatrze Nowym, z którym był związany w latach 2011–2017. W Teatrze Nowym wystąpił w przedstawieniach: Karzeł, Down i inne żywioły (2012) Jolanty Janiczak w reż. Wiktora Rubina jako Właściciel/Generał, Antygona (2013) Sofoklesa w reż. Marcina Libera w roli Haimona, Klajster (2014) Tomasza Cymermana w reż. Wojciecha Klemma jako Ja=Artur, Lśnię (2015) Marcina Cecki w reż. Tomasza Bazana i Melancholia. Violetta Villas (2015) Artura Pałygi w reż. Tomasza Wygody.
W ramach programu Młody TR w sezonie artystycznym 2014/2015 zrealizował dokument/dramat swojego autorstwa i w reżyserii Grind/r w TR Warszawa. W 2017 reżyserował sztukę swojego autorstwa Na obraz i podobieństwo swoje w Teatrze Nowym w Poznaniu.
Występował we współczesnej adaptacji sztuki Piotruś Pan (2016) na podstawie powieści Jamesa Matthew Barrie’ego w reż. Łukasza Kosa w tłumaczeniu Aleksandra Brzózki i Macieja Słomczyńskiego w Nowym Teatrze. Grał w Strachu (2018) Roberta Bolesty w reż. Małgorzaty Wdowik[4] w TR Warszawa i Królu-Duchu (2018) Juliusza Słowackiego w reż. Łukasza Kosa w Teatrze Polskim w Warszawie. Zebrał pozytywne recenzje i zaskarbił sobie życzliwość widzów dzięki tytułowej roli suczki bulterierki Kluski w holy-hop-dog musicalu Święta Kluska (2018) w reż. Agnieszki Smoczyńskiej wystawianym na scenie Komuny Warszawa i Nowego Teatru[5][6].
W latach 2015-2017 był wykładowcą Szkoły Aktorskiej Haliny i Juliusza Machulskich w Warszawie. W 2018 ukończył Studio Prób przy Wajda School w Warszawie na kursie reżyserii.
Role ekranowe
Występował gościnnie w wielu popularnych serialach telewizyjnych, w tym Czas honoru (2009), Siostry (2009), M jak miłość (2010), Hotel 52 (2010), Ojciec Mateusz (2011, 2015, 2016), Instynkt (2011), Na dobre i na złe (2013) i Komisarz Alex (2016). W dramacie Macieja Pieprzycy Chce się żyć (2013) zagrał niewielką rolę Marka, współlokatora Mateusza (Dawid Ogrodnik) w ośrodku. W kryminalno–sensacyjnym serialu TVN Pułapka (2018) pojawił się w trzech odcinkach jako Arek, portier w domu dziecka w Borowinie. W dostępnym na Netflixie drugim sezonie Znaków (2018–2019) wcielił się w postać sierżanta Krzysztofa Sobczyka, policjanta na Posterunku Policji w Sowich Dołach. Serial został zauważony na festiwalu Los Angeles Film Awards (LAFA), gdzie zwyciężył w kategorii „Najlepsza seria internetowa”, a podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego THE BUDDHA (The Buddha International Film Festival) zajął pierwsze miejsce w kategorii „najlepszy serial telewizyjny”.
W dramacie biograficznym Michała Węgrzyna Proceder (2019) o życiu tragicznie zmarłego rapera Tomasza Chady wystąpił jako Vienio. W 2020 został zaangażowany do tytułowej roli Tomasza Komendy, niewinnie skazanego na 25 lat więzienia za wyjątkowo brutalną zbrodnię w filmie Jana Holoubka 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy.
Debiut reżyserski
Od 2018 r. pracuje nad debiutem reżyserskim Synthol, przybliżającym specyfikę środowiska amatorskiej kulturystyki. Film otrzymał dofinansowanie ze Studia Munka zajmującego się produkcją krótkometrażowych i pełnometrażowych debiutów filmowych.
Biogram aktora pochodzi z portalu Wikipedia.
