W końcowej fazie opracowania jest plan dla dzielnic północnych (studium dla tego obszaru jest już uchwalone). Konieczne jest jego kolejne, trzecie już wyłożenie do publicznego wglądu, po czym na początku roku 2013 zostanie on przedłożony Radzie do uchwalenia. Tym samym odsetek powierzchni miasta objęty planami wzrośnie do ok. 98,3%. Ostatni planowany do uchwalenia plan miejscowy dla obszaru rolnego w Piekarach Rudnych, tzw. “Eksu”, zostanie ukończony w 2013 r., podnosząc ten odsetek do 99,1%.
W dniu 01.01.2003 r., po utracie ważności ogólnego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego, obowiązującego od 1993 r., na większości obszaru miasta pozostały jedynie dwa ważne plany miejscowe. Jednym z nich był obowiązujący do dziś plan miejscowy dla terenu przy ul. Zagórskiej (obejmujący dawny „Minimal”, stację paliw i „TESCO”) oraz plan dla okolic Parku Wodnego, zrealizowany jedynie we fragmentach.
Działalność inwestycyjna na pozostałym obszarze musiała być oparta na wydawaniu decyzji administracyjnych, tzw. warunków zabudowy, a dla inwestycji publicznych – decyzji o ich lokalizacji. Taki tryb jest uciążliwy dla inwestorów ze względu na swoje skomplikowanie i długotrwałość. Dość szybko przystąpiono do opracowywania kolejnych planów miejscowych bądź do kończenia już rozpoczętych.
W roku 2006 Rada Miejska uchwaliła dwa plany: „Bobrowniki-Wschód” (dotyczący Piekar Rudnych) oraz plan dla obszaru pogórniczego w tzw. Dolomitach i na przyległym terenie.
W roku 2009 uchwalono pierwszy nowy duży plan, obejmujący kilka dzielnic na południu miasta. Plan wszedł w życie na początku marca 2010 r. Przy okazji jego uchwalenia automatycznie stracił ważność wspomniany wyżej plan dla Parku Wodnego i okolicy.
Jednocześnie prowadzono prace nad zmianą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy dla obszarów adekwatnych do opracowywanych planów miejscowych. Studium jest strategicznym dokumentem planistycznym opisującym zjawiska przestrzenne zastane i projektowane. Nie jest ono adresowane do publiczności, lecz do władz samorządowych i urbanistów, sporządzających na jego podstawie plany miejscowe. Studium pochodziło z 1997 roku i było już mocno zdezaktualizowane.
Obecnie zmiany studium zostały już uchwalone dla większości obszaru gminy. Ponieważ dwa pierwsze plany nie wymagały zmian studium, pozostaje więc wciąż pewien obszar, dla którego obowiązują zapisy z 1997 roku. W 2013 r. gmina przystąpi do opracowania spójnej i jednolitej zmiany studium dla całej gminy w technologiach GIS umożliwiających jego publikację np. w geoportalach.
Obowiązujące plany są prawem miejscowym i ich literę należy rozumieć dosłownie. W razie niezgodności z ustaleniami planu inwestycja nie jest możliwa. Proces planowania przestrzennego ma jednak charakter ciągły i plan może podlegać zmianom. Inwestor może złożyć wniosek o zmianę planu, który zostanie na bieżąco zarejestrowany. Charakter proceduralno-finansowy takiej operacji powoduje jednak, że wnioski nie mogą być rozpatrywane indywidualnie. Zmiana planu następuje bowiem w takim samym trybie, jak jego uchwalenie. Prawo zobowiązuje gminy do analizy aktualności stanu planowania przestrzennego raz w kadencji Rady. Toteż raz na cztery lata będzie więc rozpatrywana grupa wniosków z danego okresu. Także sam fakt złożenia wniosku o zmianę planu nie implikuje jego uwzględnienia. Analiza wniosków jest domeną urbanistów i władz samorządowych i ich uwzględnienie wynika ze studiów konkretnej sytuacji. Co więcej, przepisy prawa wymagają dla większości przypadków także zmiany studium.
Uchwalenie kolejnych planów leży w interesie obywateli gminy. Przyspiesza proces uzyskiwania pozwoleń na budowę, zapewnia stabilność w dziedzinie obrotu nieruchomościami i poczucie bezpieczeństwa u właścicieli nieruchomości.
Wszystkie obowiązujące plany miejscowe i ich zmiany są dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej gminy Tarnowskie Góry
Aktualne pokrycie obszaru gminy planami miejscowymi pokazano na załączonej mapce.
